‘Her dilde, yazılı dilin kurallı yapısı karşısında konuşma dili, geniş bir çeşitlilik gösterir. Bu nedenle, toplumsal uzlaşmayı yansıtan ve gerekli durumlarda söyleyişte birleştirici olma niteliğiyle belirginleşen ölçünlü söyleyiş kurallarının saptanması, dil kullanıcıları açısından açık değerler taşıyacaktır. Yani bir dilde, yazım kılavuzları kadar ölçünlü söyleyiş sözlüklerine de gereksinim duyulmaktadır. Böylesi sözlüklerin varlığı, sözlü dildeki çeşitliliğin kimi durumlarda yol açabileceği söyleyiş karmaşasını engelleyeceği gibi, bu çeşitliliğin kendi içinde bir zenginlik oluşturabilmesine de olanak sağlayacaktır.’ (Prof. Dr. İclâl ERGENÇ, Konuşma dili ve Türkçenin Söyleyiş Sözlüğü, S: 7, 2002)