‘Söyleyişte değişim ağızlardan yöresel örnek dile, oradan da ulusal ölçü dile doğru olur. Yayın araçlarının etkisi artıkça, eğitim - öğretim yaygınlaştıkça, özellikle televizyonun etkisiyle, bu ayrılıkların azalacağı ve düzleneceği düşünülebilir. Ne var ki bugün eğitim düzeyi düştüğü, iletişim kurumlarında çalışanlara yeterli dil eğitimi verilmediği için, beklenen ilerleme sağlanamamakta, Dil Devrimi’ne aykırı bir değişim yaşanmaktadır.

Ölçü sesletim, ülke kültürüne ve yönetimine yön veren çoğunluğun benimsediği söyleyiş biçimidir. Gerek yazıma yansıyan, gerekse okullarda öğretilen bu sesletimi Türkçe konuşan herkes örnek alır.’ (Ömer DEMİRCAN, Türkçenin Ses Dizimi, 2009, s: 4-5)